با گذشت دو روز از تقدیم گزارش هیات 3 نفره ویژه رییس قوه قضاییه برای بررسی ماجرای فرار شهرام جزایری، به تدریج اخبار جدیدی از این گزارش، منتشر می شود.
به گزارش "الف"، در این گزارش آمده است: قاضی حسین زاده که از طرف الیاس محمودی، رییس مجتمع ویژه مبارزه با مفاسد اقتصادی به عنوان امین اموال شهرام جزایری منصوب شده بود، از نزدیکان الیاس محمودی بوده و از طرف شهرام جزایری به سمت رییس هیات مدیره تعدادی از شرکتهای وی منصوب شده بود. در روزهای اخیر خبر فعالیت شرکتهای شهرام جزایری عرب با وجود حضور وی در زندان تایید و منتشر شده بود.
در گزارش هیات ویژه 3 نفره رییس قوه قضاییه آمده است : سه شنبه اول اسفند ماه پس از اینکه شهرام جزایری به بهانه دوش گرفتن در خانه شخصی اش از ماموران جدا می شود و باز نمی گردد، مسوولان مرتبط با پرونده وی به تصور اینکه وی باز خواهد گشت، از اعلام ماجرا خودداری می کنند و رییس زندان اوین نیز کارت ورود شهرام جزایری در روز سه شنبه را امضا می کند اما با گذشت 30 ساعت از باز نگشتن وی، ماجرا افشا می شود و به این ترتیب، جزایری 30 ساعت برای تمهید فرار و یا اختفا فرصت داشته است.
روز گذشته آیت الله شاهرودی آقایان الیاس محمودی، قاضی حسین زاده، رییس زندان اوین و قاضی دیگر پرونده وی را عزل و دستور داد دادسرای انتظامی قضات و دادسرای کارکنان دولت فوراً به اتهامات این 4 نفر با فوریت و دقت و قاطعیت و رعایت عدل و انصاف رسیدگی کنند.

وحید جلیلی سردبیر مجله سوره به یادداشت عطاء‌الله مهاجرانی در یکی از روزنامه‌های صبح تهران پاسخ داد.

به گزارش "الف"، در یادداشت جلیلی آمده است:

یادداشت شما را درباره توقیف سوره خواندم . فرصت‌طلبی شما همیشه رشک برانگیز و مثال زدنی بوده است. اما اینکه بتوانید از قبای ژنده سوره نیز کلاهی برای خود دست و پا کنید نشان از نبوغی شگفت‌انگیز دارد.

فکر می‌کنم خودتان بهتر می‌دانید که سطر سطر سوره با ایمان به حقیقتی نوشته می‌شود که عزیزانی چون شما و امثال شما سال‌هاست آن را موهوم دانسته و به دنیای شیرین خویش رسیده‌اند.
پیشنهادی دارم؛ بهتر نیست به نوشتن رمان‌های سفارشی‌تان مشغول باشید و به خانواده برسید و برای آرمانگرایانی که کوچک‌ترین نسبتی با شما ندارند اشک تمساح نریزید؟

جناب آقای مهاجرانی!‌

تمام تلاش سوره این بوده است که باطن مشترک اسلام آمریکایی را در جلوه‌های مختلف فرصت‌طلب، محافظه‌کار، ظاهرگرا و ... به چشم مخاطبان بیاورد. اگر شما با هدیه گرفتن یک «خود» نویس از یک کارگردان به هیجان می‌آیید و کارتابل‌های وزیر ارشاد جمهوری اسلامی را روی زمین می‌ریزید تا به رؤیای شیرین «خود» فرو بروید، نویسندگان سوره سال‌هاست که با الهام از امامی که بزرگ‌ترین هنرمند تاریخ ایران است به جنگ فاستوس‌هایی آمده‌اند که چون خار در چشم انقلاب فرو رفته‌ اند.

به جمله اول بعدالتحریر من اشاره کرده‌ای. بگذار جمله آخر را نیز با هم مرور کنیم:

.... بدانید و آگاه باشد کار فرهنگی ذاتا و جنسا با سیاسی‌ کاری‌های این باندهای جدید که نوعا هم رفقای عزیز خود ما هستند از زمین تا آسمان توفیر دارد و باید در میان میدان فرهنگ ایستاده باشید تا بفهمید سیاست زده‌ها و سیاسی‌کارها چه دماری از هر چه که «زهر چه رنگ تعلق پذیرد آزادم» بدهد در می‌آورند. جنگ اصلی ما جنگ فرهنگی‌ها با سیاست بازها و سیاست زده‌هاست.

رفیق جدید عزیز! ‌برای آقای بنیانیان نوشتم که سوره شهید می‌شود ولی نفله نمی‌شود. به شما هم به عنوان یک برادر کوچک عرض می‌کنم مرده‌خوارها را به بزم شهادت راهی نیست. عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

***

یادداشت مهاجرانی در مورد توقیف سوره:

شاید اندکی پیش دستی است تا بتوان درباره توقف انتشار سوره نکته ای دقیق نوشت. حتما چنانکه مدیر مسوول محترم سوره وعده داده اند، شورای راهبردی نشریه را به هنگام منتشر می کند. تا پیش از انتشار مجدد می توان گفت؛

اول؛ سوره توسط هیات نظارت یا دستگاه قضائی متوقف یا توقیف نشده است. شکایتی علیه سوره- تا جایی که می دانم- ثبت نشده است.

دوم؛فضای مخالفت آمیزی هم علیه سوره در بین مطبوعات- به ویژه از سنخ اصولگرا- دیده نمی شد.

سوم؛ مشکلات مالی و بی مخاطب ماندن هم ظاهرا مشکل سوره نبوده است.

چهارم؛ حمله ای هم از نوع کوکتل یا سنگ پرانی به سمت سوره صورت نگرفته بود.

اما!(به قول ابراهیم گلستان، داد از این امای اول جمله!) مدیر مسوول با این رویکرد که نقد سوره علمی و دینی نبوده است، دستور توقف سوره را داده اند. بعدالتحریر شماره گذشته سوره را که می خواندم حس پنهانی می گفت این سوره تا پایان نازل نمی شود.

«ان شاءالله سوره بهتر می شود و ان شاءالله مملکت آباد می شود و ان شاءالله ماهم کمتر انتقاد می کنیم و بیشتر راهکار می دهیم و ان شاءالله کلاغه به خانه اش می رسد و ان شاءالله قصه ما به سر نمی رسد و ان شاءالله به ثمر می رسد...».

این بعدالتحریر بوی رفتن می داد. آشکار بود که در درون سوره تلاطمی وجود دارد. به گمانم مشکل از جایگاهی است که برای حوزه هنری تعریف شده و یا دست کم تلقی که وجود دارد، نمی توان از اهل نظر و اندیشه و هنر خواست که نگاه انتقادی نداشته باشند. علاوه بر آن نمی توان از آنان خواست که هرچه را مدیران می پسندند، بپسندند. گر چه در تاریخ سیاست ما چنین بوده که؛ «هر عیب که سلطان بپسندد هنر است.»

البته این سخن سعدی فقط در طول عمر یا از آن هم کمتر در دوران سلطانی سلطان کارا بوده است. فرهنگ و اندیشه و هنر سرشت غریبی دارد. تا دستور چهره می نمایاند مثل شفق تاریک می شود. نویسندگان سوره تقریبا تمامی آنان از رویش های انقلاب اند؛ چرا عرصه بر آنها تنگ شده است.

چرا به رغم این که امروزه شاهد یکدستی حاکمیت هستیم بازتاب و سیاست روز و سوره هرکدام به دلیلی و تدبیری از ادامه کار باز می مانند؟پاسخ روشن است. عرصه اندیشه و خبر و خلاقیت دستوری نیست. اگر دستوری شد، مخاطب از دست می رود. انبوه نویسندگانی که در دوران حاکمیت شوروی تشویق می شدند و مدال های رنگارنگ بر سینه شان نقش می شد امروزه همگی آنان مثل غبار محو شده اند. بر عکس آنچه در آن روزگار به شکل زیرزمینی منتشر می شد. (سامیزدات) باقی مانده است.از منتقد انتظار راهکار داشتن، امر شگفت انگیزی است. مثلا شما به مسوول رستوران بگویید؛ غذایتان بد بود، گوشت خام بود، برنجتان دندان گیر بود و او بگوید راهکار بدهید.

به خیاط بگویید کت و شلوار درست روی تنتان نمی ایستد، بگوید راهکار و... نقد نه ارائه طریق است و نه ایصال الی المطلوب. هشدار است. پرسش است. شعر کلاغ سید حسین حسینی؛ و بعدالتحریر شماره آخر سوره پیام آشنایی دارد. این کاروان چگونه به منزل می رسد؟ حیف شد، خمار قارعه میرشکاک ماندیم. تا روزگاری دیگر.

محمود احمدی نژاد رییس جمهور با اشاره به انتقاد اخیر هاشمی رفسنجانی از کندی اجرای اصل 44 قانون اساسی سند چشم انداز گفت: چون جلوی دوستان عده ای گرفته و امتیازات ویژه قطع شده، اعتراضاتی به وجود آمده است.

به گزارش "الف"، دکتر محمود احمدی نژاد سه شنبه شب در کنگره «عاشورا پژوهی» در تالار کشور با ارایه آماری از واگذاری 2600 میلیارد تومان سهام شرکتهای دولتی در یکسال گذشته، گفت: در طی 14 و 15 سال قبل، دولتهای گذشته مجموعاً 3500 میلیارد تومان شرکتهای دولتی را واگذار کردند که بسیاری از آنها با رابطه و بی ضابطه بود و در مواردی با یک پنجم یا یک هشتم قیمت واقعی به صورت قسطی فروخته می شد.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام سه شنبه با برگزاری یک کنفرانس خبری، دولت های خاتمی و احمدی نژاد را به تعلل در خصوصی سازی متهم کرد و با دفاع از خصوصی سازی انجام شده در دولت سازندگی، گفت: تنها دوره ای که خصوصی سازی با موفقیت انجام شد، دوره سازندگی بوده است و در دوره ریاست جمهوری من هیچ موردی از سوء استفاده یا تبانی در جریان خصوصی سازی اتفاق نیفتاد.

محمود احمدی نژاد سه شنبه شب با اشاره به واگذاری یک کارخانه مشهور در رشت در دوره سازندگی افزود: در یک مورد در خصوص یک کارخانه در رشت که 30 میلیارد تومان ارزش داشته، این کارخانه به 5/2 میلیارد تومان واگذار شده و این رقم تنها ارزش اجناس داخل انبار کارخانه بوده است.

رییس جمهور تاکید کرد، در دوران گذشته سرمایه گذاری جدید دولتی 500 برابر میزان واگذاری بوده است در حالی که در دولت نهم برای میدان دادن به بخش خصوصی برای اولین بار اجازه سرمایه گذاری جدید شرکتهای دولتی را گرفته ایم.

رییس جمهور تاکید کرد: این دوستان معترض نمی گویند که واقعاً از چه عصبانی هستند. کسانی که به مردم اجازه تاسیس بقالی نمی دادند و فروشگاه زنجیره ای دولتی تاسیس می کردند، امروز مدعی عدم اجرای اصل 44 شده اند.

بدون مقدمه... نامه یک جوان شاغل در وزارت نفت به کانون فرهنگیان در پاسخ به اعلامیه (نفت ارث پدری شما نیست)

فقط میتونم بگم که واقعا شماها که قرار هست فکر بچه ها را درست کنید،‏چگونه این کار را میکنید وقتی فکر شما خراب است؟؟؟

مگر نمیگید شغل انبیاست معلی؟

آیا انبیا هم بابت هدایت دیگران پول میگرفتند و کلاس خصوصی می گزاشتند؟؟؟ یا 3ماه گرمای تابستان را استراحت میکردند؟ یا شبها در منزل استراحت؟؟؟ یا برای گرفتن پول بیشتر اعتصاب می کردند؟؟؟

اگر مثال کارمند نفت را میزنید، ثابت کنید که حقوقش اینی است که شما میگویید، ما کارمندان نفت هم از خدایمان است که این لایحه تصویب شود تا همه از حقوق مساوی بر خوردار شویم نه اینکه شما فروشگاه تعاونی داشته باشید و نفت نداشته باشد! و خیلی از امکانات رفاهی دیگر که شما نام میبرید. من شخصا دریافتی حقوقم با مدرک لیسانس فنی و 5 سال سابقه و 44 ساعت کار در هفته کار 280 تومان است شما چطور؟؟؟

ولی وقتی که نگاه میکنم میبینم مدیرم شب آرامش نداره، خواب نداره، نگران رسیدن سوخت به جایگاه هست، یا هر لحظه به هر بهانه توقیف حقوق میخورده، میبینم اصلا حاظر نیستم با آن دریافتی این آرامش فعلی خودم را از دست بدهم.

همین نفت که به عنوان ارث پدری نام میبرید از آبی که مینوشید ارزانتر در اختیار شماست. تا حالا به این فکر کرده اید؟؟؟ (مقایسه کنید آب معدنی و بنزین یا نفت و ...) آیا آن آب هم ارث پدری است؟؟؟

مملکتی که معلمش این است، وای به حال جوانش... معلمی که ماهی یک بار بخاطر گرفتن 10-15 هزار تومان پول بیشتر برای کار مشابه کار انبیا(!!!) کلاس درس رو تعطیل میکنه...

چرا همیشه ما باید فکر کنیم که همه باید پایین باشن؟ چه اشکالی داره که مدیر داد بزنه و دستور بده؟ آیا اگر خودمان هم جای انها بودیم باز هم همین طور قضاوت میکردیم؟؟؟

اگه راست میگید حواب بدید!

برای نمایش فیلم...

کلیک کنید