85/10/5
11:13 ص
هیچ کس او را دوست ندارد.
اقدامان جورج بوش، رئیسجهمور آمریکا برای حل مشکلات داخلی و بینالمللی، دستاویز طنز برای روزنامهنگاران آمریکایی شده است.
به گزارش سرویس بینالملل «بازتاب» به نقل از لوسآنجلستایمز، «رزابروکس» در مطلبی در این روزنامه نوشت: در همه این سالها، میزان محبوبیت به پایینترین حد خود رسیده است. انگلیسیها نزدیکترین متحد ما میپندارد که او حتی از «کیم یونگ دوم»، رئیسجمهور کره شمالی و احمدینژاد، رئیسجمهور ایران، خطر بزرگتری به شمار میرود. حزب او اکثریت را در کنگره از دست داده است. گروه مطالعاتی عراق، استراتژیهای عراق او را یک شکست توصیف کرده و فرماندهان ارتش نیز به نظر، با طرحهای او برای افزایش نیروها در عراق مخالفند. بازی تمام شد. عدهای میگویند که لورا نیز درخواست طلاق کرده و حتی «بارنی» سگ او نیز دیگر نمیخواهد با او حرف بزند!
جورج بوش یک مشکل دارد که نامش «عراق» است. هیچ راهی برای حل این مشکل، راضیکننده به نظر نمیرسد. عقبنشینی؟ خوب نیست. خیلی مفتضحانه است. باقی ماندن به همین شکل؟ تلفات بیشتر برای آمریکاییها و عراقیها. افزایش نیروها؟ نیروی لازم و استراتژی مناسب نیز برای استفاده از آنها نداریم.
بنابراین، رئیسجمهور چه کار کند؟
این تقریبا نخستین باری است که دولت بوش با مشکلی حل ناشدنی برخورد کرده است. دولتی که در گذشته مشکلات را به راحتی ناپدید میکرد.
برای مثال؛ در سال 2005، مشکل این بود: یک گزارش سالانه وزارت امور خارجه و کنگره آمریکا، نشان داده که تروریسم بینالملل در حال افزایش است. راهحل: دولت اعلام کرد که نسخههای آینده این گزارش بدون آمار منتشر شود. میبینید؟ حرف نداشت. مشکل برطرف شد.
سپس سال 2004 و این مشکل: اطلاعات منتشرشده توسط وزارت آموزش، نشان داد مدارس خصوصی که با تصویب دولت برای حل مشکل مدارس عمومی ایجاد شده بودند، بازدهی مدارس عادی را به هیچ وجه ندارند. راهحل: دولت دستور داد که دیگر اطلاعات و آمار مدارس خصوصی جمعآوری نشود.
یک بار دیگر؛ مشکل: به کارشناسان محیط زیست اعلام کردند که طرحهای دولت در استفاده از زمینها، پارکهای ملی و جنگلها ممکن است در طولانیمدت، تأثیرات منفی بر محیط زیست داشته باشد.
راهحل: دولت تصمیم گرفت که دیگر تحقیقات محیطی را برای سنجش میزان تأثیرات طرحهای خود، انجام ندهد.
میبینید که چقدر حل یک مشکل آسان است؟ دولت به تازگی، انتشار عکس تابوتهایی را که پیچیده در پرچم آمریکا از عراق میآورند، ممنوع کرد. این آغاز خوبی بود، چرا که پنتاگون نیز به تازگی دستور به محرمانه کردن اطلاعات و آمار رو به افزایش حملات ضدآمریکایی در عراق در پاییز امسال داد، اما این اقدامات برای حل مشکل کافی نیست و کاخ سفید باید بیشتر فعالیت کند. من پیشنهادهایی را برای حذف مشکلات رئیسجمهور دارم.
مشکل: ستاد مشترک ارتش مخالف افزایش موفق نیروهاست.
راهحل: دفتر ستاد مشترک را از بین میبریم. مسئولان آن را کم میکنیم.
مشکل: نیروی کافی برای اعزام به عراق وجود ندارد و رسانههایی که گزارشهای منفی از عراق میفرستند، مشکل را روشنتر میکنند.
راهحل: فراخوان همه خبرنگارانی که مشمول قانون خدمات گزینشی هستند. توقیف لپتاپ، دوربین و ضبطهای آنان و اعزامشان به عراق به عنوان نیرو (یک تیر و دو نشان).
مشکل: عراق به طور واضح هنوز به منطقهای باثبات تبدیل نشده است.
راهحل: کلمه «عراق» را از همه نقشههای کاخ سفید پاک کرده، به جای آن بنویسیم: «منطقه ثبات».
اما به هر حال حقه نهایی که رئیسجمهور میتواند بزند، چیست؟
مشکل: نیروها در عراق دچار مشکل هستند. آنان از نبود تجهیزات و استراتژی و انگیزه برای حضور در عراق و جانفشانی رنج میبرند.
راهحل: نیروها را در عراق ناپدید کنیم، با آوردن آنان به خانه