87/10/21
3:57 ع
پایگاه خبـری انصارنیوز که خود را "حزب الله " می خواند در یادداشتی ، به اظهرات اخیر نیکی کریمی ، واکنش نشان داد و از "ارتداد" به عنوان خطری که گلشیفته فراهانی را تهدید می کند یاد کرد!
«ارتداد» که از واژه «رد» گرفته شده، در لغت به معناى بازگشت است. در فرهنگ دینى، بازگشت به کفر، ارتداد و ردّه نامیده مىشود. عوامل ارتداد عبارتند از:
1- انکار اصل دین؛ مانند انکار وجود خدا، وحدانیت وى، رسالت حضرت ختمى مرتبت(ص) یا معاد و حیات پس از مرگ.
2- انکار یکى از احکام ضرورى و بدیهى دین اسلام؛ مانند انکار وجوب نماز یا روزه. هر مسلمانى مىداند در دین اسلام نماز و روزه واجب است. ممکن است کسى منکر اصل دین اسلام و شریعت محمدى(ص) نشود؛ ولى به دلیل انکار یکى از احکام ضرورى اسلام کافر گشته، حکم ارتداد بر وى جارى گردد.
3- انکار یکى از احکام قطعى ولى غیر ضرورى اسلام؛ هر گاه کسى به طور مشخص بداند مثلاً روزه در عید فطر حرام است یا روزه مسافر(جز در موارد خاص) باطل است و یا پوشش اسلامى بانوان واجب است، ولى با وجود این منکر آن گردد، مرتد مىشود؛ چون این امر به انکار رسول خدا(ص) یا تکذیب آن حضرت مىانجامد.
البته لازم نیست انکار دین یا ا حکام شریعت مقدس حتماً با گفتار صریح و آشکار باشد. هر گفتار یا کردارى که سبب تکذیب، انکار، عیب گذارى و ناقص شمردن، تمسخر و استهزاى دین اسلام یا اهانت به مقدسات و کوچک شمردن و دست برداشتن از آن گردد، موجب تحقق کفر و ارتداد مىشود؛ مانند افکندن قرآن در کثافات یا پاره یا تیرباران کردن آن یا مانند حکم به ارتداد خانمى از سوى امام خمینى(ره) که در مصاحبه رادیویى به مناسبت تولد حضرت زهرا(س) در پاسخ به این پرسش که الگوى شما کیست، گفته بود: خانم اوشین الگوى من است؛ چون حضرت فاطمه(س) به چهارده قرن قبل تعلق داشتهاند.
از این روى، هر رفتار و گفتارى که نتیجه آن عدم حقانیت دین اسلام و در نتیجه بىفایده بودن اعتقاد به آن باشد، موجب کفر و ارتداد مىگردد.
اگرچه در زمان حکومت اسلامی، مجری احکام خود حکومت است، اما برای آنکه فردا حزباللهیها را در این مسأله مانند قضایایی چون ترور حجاریان، مورد اتهام قرار ندهند، باید گفت زن مرتد، از هر نوع که باشد کشته نمىشود؛ بلکه او را به توبه فرا مىخوانند، چنانچه توبه کرد، آزادش مىکنند؛ و گرنه در زندان باقى مىماند و باقی تنگناهایى که نهایتاً باعث توبهاش گردد.
خانم فراهانی نیز باید از رفتاری که پیشه نمودهاند، توبه کنند.
ایشان باید بدانند قرمزی فرشی که هالیوود زیر پای ایشان پهن کرده است، از خون مادران و کودکان غزه است. میم مثل مادر؛ کاف مثل کودک ...
ایشان باید بدانند کسانی که روی خوش به ایشان نشان میدهند، نه دوستان بلکه کسانی هستند که اگر دنیای ایشان را تباه نکنند، آخرت ایشان را قطعاً تباه خواهند کرد. بعضی کارها تمام اعمال نیک انسان در همه عمر از بین میبرد. آنچه در بین همه بزرگان و اهل کلام مورد اتفاق نظر و یقینی است، کافر شدن پس از ایمان است که تمام اعمال خیر گذشته انسان را از بین میبرد.
اگر کسی در دارالاسلام زندگی نموده و پدر و مادر او مسلمان بوده و در جامعه اسلامی، زمینه برای یادگیری احکام اسلام و عمل به آنها را داشته و مدتی نیز مسلمان زیسته، و بر اثر دلایل مختلف روانی و انگیزههای شخصی مرتد شود، تمام اعمال خوب گذشته خود را از بین میبرد.
متأسفانه ارتداد از اموری است که در زمان کنونی رواج یافته است. ممکن است جوان مسلمانی که در شهری مذهبی بزرگ شده، و هم اکنون گرفتاری مالی یا نیاز جنسی دارد، شیاطین با او رفاقت نموده و با در اختیار گذاشتن کمکهای مالی و شرایط بهره بردن از تمتعات جنسی و مادی، او را به مذهب دیگری دعوت نموده و مرتد نمایند؛ تا جایی که جوان مسلمان، مبلّغ آن فرقه ضاله گردد.
ارتداد از جمله آسیبهای مذهبی و اجتماعی است که باید علمای اسلام و روانشناسان درباره آن تحقیق و از بروز آن پیشگیری کنند.
اگر کسی در نقطهای از دنیا قرار گرفته است که نمیتواند حق و باطل را بشناسد، و هیچ راهی برای شناخت معارف اسلامی ندارد، دچار نوعی «استضعاف» است. اما اگر کسی در محیط و خانواده مذهبی، با وجود علما، کتابها، در اثر شبهه، از دین خارج و مرتد شود، خدا، به هیچ وجه، از چنین شخصی نمیگذرد.
اعمال نیک انسان مرتد، به کلی از بین میرود، چه یک سال عبادت کرده باشد و چه صد سال. اگر انسان در آخر عمر مرتد شده و به مذهب کفر گراییده و مبلّغ کفر نیز شود، خدا این شخص را به هیچ وجه نخواهد بخشد. حتی اگر دوران کفر او طولانی نباشد، و فقط یک روز پیش از مرگ مرتد شده باشد. یک لحظه ارتداد، اعمال همه عمر انسان را میسوزاند همچون جرقهای که بر مقدار زیادی بنزین وارد شده و همه را میسوزاند. قرآن در این باره میفرماید: «فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»(بقره/217).
بهترین «حمایت» از خانم فراهانی، بازگرداندن ایشان از مسیری است که در پیش گرفته است.
ایشان هم باید دوست و دشمن خود را خوب بشناسد. دوست آن است که بگریاند؛ دشمن آن است که بخنداند.