87/9/25
11:24 ع
اول قرار بود کمک های غذایی و دارویی ایران از طریق زمینی و از راه مصر
به مردم غزه برسد. با این حال، دولتمردان قاهره که گویا گریه های کودکان
فلسطینی، سرمست شان می کند، مانع از این کار شدند؛ آنها مدت هاست که
پاهایشان را در یک کفش کرده اند که الا و بلا نمی گذاریم هیچ غذایی به
مردم و هیچ دارویی به بیماران غزه برسد.
مصری
ها، همچنین در ماه های اخیر، ماموران امنیتی خود را موظف کرده اند با دقت
بیشتری مرز مشترک خود با غزه و به ویژه تونل های زیرزمینی را کنترل کنند
تا مبادا شیرخشکی، برنجی، نانی و یا سرم و قرصی به دست محاصره شدگان
فلسطینی برسد. گواینکه "مبارک" جانشین همان جمال عبدالناصری نیست که
روزگاری برای همین مردم می جنگید و پس از شکست در مقابل دشمن مشترک مردم
فلسطین و مصر از غصه دق کرد.
اینک پس از مخالفت قاهره با ارسال کمک های ایران به مردم غزه از طریق
زمین، سازمان هلال احمر ایران، مواد غذایی و دارویی را بار کشتی کرده است
تا در سواحل غزه، لنگر بیاندازد و مرهمی باشد بر زخم های بخشی از همان
"بنی آدم" سعدی که "اعضای یک پیکرند".
با این حال، رسانه های غربی و اسراییلی، شاید برای آنکه سران ساکت عرب،
شرمنده این حرکت ایران در مقابل ملت هایشان نشوند، جنجال تبلیغاتی به راه
انداخته اند که ایرانی ها از این کارشان نیت سوء دارند و می خواهند خود را
تبلیغ کنند و سخنانی از این دست!
قطعا برخی سران عرب که این سالها،
کشته شدن همزبانان و هم دینان فلسطینی آنها، برایشان عادی شده است، دوست
ندارند ایران شیعه و غیرعرب، پیشتاز کمک به مردم مظلوم و تحت محاصره غزه
باشد. از این رو، آنها نیز در همراهی غربی ها و اسراییلی ها در تبلیغاتی
جلوه دادن حرکت ایران در اعزام کشتی به غزه، همنوا و همداستان هستند ولی
اگر حتی یک ذره غیرت هنوز در اعماق وجود آنها باقی مانده باشد، می توانند
به روش دیگری اقدام ایران را تحت الشعاع قرار دهند: "آنها نیز همانند
ایرانی ها، کشتی های خود را به سواحل غزه اعزام کنند."
تصور کنید که اگر هر کشور اسلامی فقط یک کشتی کمک بشردوستانه به غزه
بفرستد (و کشورهای فاقد ساحل از امکانات کشورهای ساحلی اسلامی بهره
بگیرند) در آن صورت در کوتاه مدت، ده ها کشتی با پرچم های اسلامی در سواحل
غزه لنگر خواهند انداخت و اگر چنین اقدامی شکل بگیرد هزینه مقابله با این
حرکت جمعی برای اسراییلی ها بسیار گزاف تر از مقابله با یک کشتی ایرانی
خواهد شد.
در آن صورت است که قدرت واقعی جهان اسلام، در قالبی کاملا مسالمت آمیز
و انسانی نمایان خواهد شد و دیگر جایی برای شانتاژهایی از این دست که
ایران می خواهد برای خود تبلیغات کند، محلی از اعراب نخواهد داشت.
"انتفاضه کشتی ها"، اگر برای کمک به مردم مظلوم فلسطینی باشد، نه
اقدامی سیاسی جهت حمایت از دولت حماس، باعث خواهد شد هم موافقان حماس و هم
مخالفان آن در جهان اسلام به این حرکت جمعی بپیوندند و فارغ از سیاست بازی
های مشمئز کننده کنونی، قطره اشکی از چشم کودکی پاک کنند که نه می داند تل
آویو کجاست، نه می داند حماس چیست و نه از کاخ سفید و حسنی مبارک نامی
شنیده است. او حتی عروسک و اسباب بازی هم نمی خواهد، بلکه غذایی می خواهد
برای زنده ماندن و آرامشی، شاید برای لبخند زدن.