86/1/28
1:11 ص
سردار جانباز علیاکبر پریمی به خیل یاران شهیدش پیوست / شهید پریمی : مبادا بچه های جبهه و جهاد فراموش شوند! | |
سردار جانباز علیاکبر پریمی جانباز و مصدوم شیمیایی، امروز پس از 22 سال تحمل درد و رنج ناشی از زخم های متعدد برجای مانده از دوران دفاع مقدس ، به فیض شهادت نائل آمد. | |
به گزارش خبرنگار مهر ، بیمارستان بقیته الله تهران ساعت 30/9 دقیقه صبح امروز بار دیگر شاهد عروج یکی از نامداران دفاع مقدس ، سردار جانباز علیاکبر پریمی بود . شهید پریمی در سن 45 سالگی با 50 درصد جانبازی و پس از تحمل زخم های طاقت فرسای جنگ که یک دستش را کامل و دیگری را نیمه از کار انداخته بود ، به جمع همرزمانش در سنگر سوخته عملیات کربلای 5 پیوست. سردار جانبازعلیاکبر پریمی در 24/1/62 در منطقه فکه بر اثر اصابت ترکش از ناحیه گردن و در تاریخ 14/8/62 در منطقه پنجوین بر اثر اصابت ترکش از ناحیه گردن و دست چپ و در تاریخ 2/12/64 در منطقه فاو بر اثرشیمیایی و در تاریخ 23/10/65 در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش از ناحیه پا و دست راست مصدوم شد. این سلحشور عرصه جهاد علیرغم آسیب های شدید جسمی که دیده بود ، پس از پایان جنگ با تلاش و کوشش توانست در رشته جغرافیا تحصیل کرده و پس از اخذ مدرک لیسانس به تدریس در مسائل آموزشی و نظامی بپردازد . مصطفی بوجاری از همرزمان و همراهان این شهید در دوران جانبازی و تحصیل ، درباره وی می گوید : شهید پریمی به رغم جانبازی بالا و درصد شیمیایی که داشت ، بسیار صبور و پرتلاش بود. اکبر در مسائل اخلاقی و فرهنگی زبانزد بچه ها بود و اگر کسی با او هم نشین و هم صحبت می شد ، احساس می کرد که در همان فضای خلوص و سادگی دوران جنگ و رزمنده هاست . بوجاری درارتباط با دیگر ویژگی های این شهید ، یادآور شد : پریمی بسیار پیرو ولایت بود و همیشه سفارش می کرد که به بچه های آن وادی (جبهه و جهاد) سربزنید ، مبادا که فراموش شوند ! او رفت درحالیکه نگران یادگاران واقعی عرصه مردی و مردانگی بود. او رفت در حالیکه می ترسید مبادا پیشکسوتان جهاد و شهادت در پیچ و خم زندگی روزمره گم شوند. و براستی که به حق نگران بود. سردار جانباز علی اکبر پریمی امروز در حالی به جمع یاران سفر کرده خویش پیوست که ساعاتی قبل خبری از سوی شورای اطلاع رسانی دولت اعلام شد تحت عنوان «اهم مصوبات مربوط به ایثارگران در قانون بودجه 86». قطعاً او هیچگاه در پی دریافت حق و حقوق و امتیازی برای ایثارگری خود نبود. اما . . . اما خدا می داند تا پایان سال 86 چند تن دیگر از این جانبازان و ایثارگران ما را ترک کنند. خدا می داند تا چهار سال دیگر چند تن از این پرستوهای خونین بال از میان ما پرواز کنند. بله چهار سال دیگر! یعنی درست زمانی که دوره آزمایشی «طرح جامع خدمت رسانی به ایثارگران» به پایان می رسد. خدا می داند تا دستور 6 ماده ای رئیس جمهور در خصوص وضعیت درمانی ایثارگران عملی شده و به اجرا درآید، چند تن دیگر... خدا می داند. |