از وصایاى امام کاظم «علیه السلام» به هشام:
یا هشام! إنّه لم یَخَفْ اللهَ من لم یَعقلْ عن اللهِ ومن لم یَعقلْ عن الله لم یَعقدْ قلبُهُ على معرفةٍ ثابتةٍ یبصرُها ویَجد حقیقتها فی قلبه.
(تحف العقول صفحه 388)
کسى که هیچ آگاهى و معرفتى از خداى متعال ندارد از خدا نمىترسد. هر چه انسان معرفتش از خداوند بیشتر باشد خشیت الهى در دل او بیشتر سایه خواهد افکند. هیبتِ عظمت، بطور طبیعى انسانِ آگاه به آن عظمت را وادار به خضوع و خشیت مىکند.
آنکه تعقل در امر الهى نکند هرگز در دل خود نور بصیرت و نور معرفتى هم احساس نمىکند. بصیرت قلبى و نورانیّت ناشى از آن با خواندن و شنیدن به دست نمىآید بلکه عبادت، مجاهدت، تزکیه نفس و تلاش لازم دارد و این بصیرت اگر ثابت باشد و انسان حضور آن را در قلب خویش احساس کند علاج همه جهلها و گمراهیهاست.
(از احادیث منتخب رهبر معظم انقلاب «دام ظله» در شروع درس خارج)