88/7/6
12:43 ع
مریم صدرالادبایی: به شیراز بازگشت، همان‌طور که پیش از این هم گفته بود باز می‌گردد. بعد از اینکه دکتر کامران باقری‌لنکرانی از کابینه دهم کنار گذاشته شد، تصمیم خود را گرفت تا از سیاست کناره‌گیری کند و دوباره به عنوان دانشیار به دانشگاه شیراز برگردد. کامران باقری‌لنکرانی جوان‌ترین وزیر دولت نهم بود که به نظر می‌رسید جای محکمی هم در دولت دهم داشته باشد و شاید تنها با مخالفتی که با معاون اولی مشایی از خود نشان داده بود این جایگاه را از دست داد. گرچه که وزیر شدن او هم حکایتی دارد. گویا زاهدی او را به هیأت انتخاب وزرا معرفی کرده بود. لنکرانی می‌گوید: «روزی که دکتر احمدی‌نژاد به من گفت تصمیم گرفته است بنده را به عنوان وزیر بهداشت انتخاب کند، آنچه در ذهن من بود این بود که من حوزه وزارت بهداشت را می‌شناسم و می‌دانم مشکلات ریشه‌ای و قدیمی دارد. همچنین یقین داشتم که هرکسی وزیر بهداشت شود در پایان فعالیت با موجی از انتقاد روبه‌رو خواهد شد، اگر می‌خواستم مصلحت خود را در نظر بگیرم باید جواب رد می‌دادم.»
احمدی‌نژاد از میان 40 نامزد وزارت بهداشت او را انتخاب و به مجلس معرفی کرد، جوانی وی و ناآشنا بودن نمایندگان با لنکرانی سبب شد تا مجلس موضعی منفی در قبال وی بگیرد. نمایندگان با سخنانی مانند اینکه «بهتر است نخبه‌ای چون آقای لنکرانی به کارهای تحقیقاتی بپردازند تا وزارت» خواستند هم او و هم احمدی‌نژاد را منصرف کنند اما در نهایت او توانست از 284 رأی، 169 رأی را کسب کند و بر کرسی وزارت بهداشت تکیه بزند. او کارنامه چندان بدی هم از خود برجای نگذاشت.اما حالا این وزیر 44 ساله دوباره به شیراز بازگشته است و شاید حالا بتوان گفت که نظرش که می‌گوید: «من همیشه 20سال از همسن‌هایم جلوتر بودم» چندان دور از حقیقت نبوده است. او زمانی که تنها 28 سال داشت از سوی مرندی وزیر بهداشت وقت به ریاست بیمارستان نمازی شیراز منصوب شد، گرچه که بعدها مرندی در مورد او و دوران وزارتش گفت: «کاش کامران باقری‌لنکرانی شهامت دست زدن به کارهای بزرگتری را می‌داشت و از روزمرگی دوری می‌جست.»
خاطرات...
