85/10/7
2:54 ع
قطعنامه‌ای کم‌اهمیت و بی‌خاصیت
شورای امنیت سازمان ملل، سرانجام قطعنامه‌ای را علیه ایران تصویب کرد که چون به قول رئیس‌جمهور محترم، کاغذپاره‌ای بیش نیست و سخنگوی دولت هم خبر داد که اعضای این شورا به شدت از صدور آن قطعنامه پشیمان هستند، ارزشش را ندارد که بیشتر از این وقت رویش بگذاریم. فعلا از همه اینها مهمتر آن است که همانطور که آقای حاجی‌بابایی هم در مصاحبه با نشریه الکترونیکی «روز» تأکید کرده، مطبوعات و رسانه‌های داخلی به جای ترکیب «قطعنامه تحریم ایران» از «قطعنامه ضدایرانی شورای امنیت» استفاده کنند. (ضمنا بعد از اینکه ان‌شاءالله با تدابیر مجلس و دولت اصولگرا پرونده هسته‌ای ایران به زباله‌دان تاریخ سپرده و چرخه سوخت ما هم کامل شد، یکی هم محض رضای خدا معلوم کند که اگر این سایت مستحق فیلتر است، چرا نماینده‌های اصولگرا با آن مصاحبه می‌کنند؟ خدا به سر شاهد است، حتی مصاحبه عشرت خانوم شایق را هم در روز دیده‌ایم!)
خودآموز شناخت سایت‌های نامرتبط با دولت
اداره کل روابط عمومی ریاست‌جمهوری اعلام کرد برخی سایت‌های خبری که قانون و شئون اخلاقی را رعایت نمی‌کنند و به نظر می‌رسد که حامی دولت هستند و یا دولت حامی آنهاست، ارتباطی با دولت ندارند.
بدین‌وسیله چند راهکار سریع و آسان برای شناخت سایت‌های نامرتبط با دولت اعلام می شوند:
1- در ابتدای راه‌اندزی این‌سایت‌ها و در حالی که روزی 50 تا بازدیدکننده (با احتساب دستندرکاران سایت و اقوام آنها) هم ندارند، سخنگو، دبیر و این جور چیزهای دولت با این سایت‌های کاملا نامربوط با دولت مصاحبه اختصاصی می‌کنند.
2- همسر سخنگوی دولت برای این سایت‌ها مقاله و یادداشتهای آتشین می‌نویسد.
3- روزنامه دولت (اخیراً «ایران» تلفظ می‌شود!) هر روز چندین خبر و حتی گزارش را با ذکر منبع از این سایت‌ها نقل می‌کند.
4- اخبار عزل و نصب‌ها و حتی مکالمات رییس‌جمهور در محافل خصوصی، قبل از اینکه حتی به‌گوش موش‌های دیوار برسد، در این سایت‌های کاملا مستقل و نامرتبط با دولت منتشر می شود.
5- گردانندگان بعضی از این سایت‌ها، با اعضای بعضی از هیات دولت‌ها به حج اعزام می‌شوند.
6- دفتر این سایت‌ها در اماکن دولتی قرار دارد.
7- تمام منتقدان دولت و یا کسانی که قرار است در آینده منتقد دولت باشند و یا کسانی که احتمال دارد در آینده تصمیم بگیرند که از دولت انتقاد کنند یا نه، مورد عنایت این سایت‌ها قرار گرفته و از همین الان به درجات دزد، جاسوس، غارتگر بیت‌المال، فاسد و... نایل می‌شوند.
نامه‌های سرگردان
روزنامه «سرمایه» از نامه انتقادآمیز 54 تن از اساتید کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه‌‌های ایران خطاب به محمود احمدی‌نژاد خبر داد. گویا، اساتید گمان می‌کنند مشکل کشاورزی ایران با نامه به رئیس‌جمهور برطرف می‌شود و این در حالی است که هیچ مشکلی با نامه حل نمی‌شود، مگر اوضاع نابسامان سیاه‌پوستان آمریکا و انحراف بعضی از پیروان حضرت مسیح(ع) و لطمه خوردن به منافع ملی آلمان... که در مورد همه اینها خوشبختانه رئیس‌جمهور نامه‌های مفصلی به بوش و پاپ و مرکل و غیره و غیره نوشته است؛ بنابراین، از هرگونه اساتید اقتصاد و کشاورزی و غیره و غیره به خصوص در دسته‌های پنجاه تایی خواهشمندیم وقت جناب رئیس‌جمهور را با نامه‌پراکنی به خود مشغول نکنند و بدانند که جناب دکتر احمدی‌نژاد مثل کوه سنگی در مواضع خود استوار هستند.
از آوردن اطفال خودداری فرمایید
این روزها فصل حراج «فوریت» در مجلس شورای اسلامی است، به طوری که کم مانده برای تعمیر یک آبسردکن مستقر در راهرو مجلس هم نماینده‌ها دو فوریت تصویب کنند! در همین رابطه صبح سه‌شنبه، سی، چهل فوریت در بسته‌های یکی و دوتایی تصویب شد که مهم‌ترین آنها تصویب دو فوریت برای طرح افزایش سن رأی‌دهندگان به هجده سال است. گویا، بسیاری از نماینده‌ها به تازگی متوجه شده‌اند که در ممالک فرنگ، سن رأی‌دهندگان هجده سال است و می‌خواهند در این مورد همسان‌سازی انجام دهند تا ان‌شاءالله ما هم به سرعت (با قید دو فوریت!) به پس و پسله‌های تمدن بزرگ برسیم؛ بنابراین، لطفا از این به بعد، از آوردن اطفال زیر هجده سال به خصوص نوجوان‌های سیزده تا هفده ساله به پای صندوق‌های رأی خودداری بفرمایید، چراکه این عزیزان متأسفانه به مرحله تشخیص خوب و بد نرسیده‌اند.
تبصره خیلی مهم: البته مشخص است که شرکت در جنگ و جان دادن در راه میهن، احتیاج خاصی به تشخیص خوب و بد ندارد، و حضور این اطفال فقط در پای صندوق‌های رأی مجاز نیست.
فلذا تا اطلاع ثانوی شرکت در هرگونه جنگ و حضور در جبهه‌ها برای این غیورمردان کوچک، مجاز می‌باشد!
تجزیه و تحلیل یک نامه
ماجرای انتخاب تیتر برای مطالب در سایت «بازتاب» هم برای خودش ماجرایی دارد که چون برای خودش است، ما به آن نمی‌پردازیم و تنها به این تیتر برای نامه محسن رضایی به اصولگرایان می‌پردازیم که در نوع خودش منحصر به فرد است: «نامه به اصولگرایان: شیر یا خط، خاتمی یا احمدی‌نژاد؟!».
من از طرفی نه چون حال و حوصله و نه سوادش را دارم که بروم متن کامل این نامه را بخوانم و از طرف دیگر هم به عنوان یک طنزنویس حنّاق می‌گیرم که در مورد محسن رضایی چیزی ننویسم، ترجیح می‌دهم در حد تجزیه و تحلیل تیتر هم که شده، در این‌باره چیزی قلمی کنم. با اجازه!
نامه: چیزی که برای کسی می‌نویسند. قدیم‌ترها چون «می‌رفت به سویش»، درخواست می‌کردند که «ببوسد رویش». اما در مورد اصولگرایان، حداکثر مصافحه درخواست می‌شود: ای نامه که می‌روی به سمتش... از جانب من بگیر دستش (آن هم با حفظ و رعایت شدید شئونات اسلامی و حدود شرعی)
به: حرفی که هم می‌تواند ربط باشد و هم اضافه. هرچند که در ادبیات سیاسی معمولا حرف‌ها، اضافه و بی‌ربط هستند.
اصولگرایان: مرکب از اصول + گرایان (که در حقیقت به صورت اصول + گروان بوده است؛ به معنای کسانی که اصول را گرو گرفته‌اند). معمولا در ایران هر گروهی برای حیات خود، چیزی را به گرو می‌گیرد مثل اصلاح‌طلبان که روشنفکری در گرو آنها بود، کارگزاران که سازندگی را در گرو خود داشتند و ... حتی به تازگی بوها و رایحه‌ها هم گروگان گرفته می‌شوند. اصولگرایان منسجم‌ترین گروه فکری سیاسی در تاریخ دو هزار و پانصد و اندی ساله ایران هستند که اخیرا از شدت انسجام و تراکم، روزی چند مرتبه شکاف هسته‌ای می‌دهند.
:: دو نقطه، یک نقطه که بدون مرجّح سوار یک نقطه دیگر شده؛ یک نماد تبعیض که باید هرچه سریع‌تر با آن برخورد کرد.
شیر: حیوانی درنده، مایعی سفیدرنگ و مقوی، ابزاری برای قطع جریان، شیر عَلَم. معنای آن فقط در رابطه و کارکرد جمله مشخص می‌شود.
یا: «با» به علاوه یک نقطه اضافه یا «پا»ی یک نقطه از دست داده یا «تا»ی نقاط افتاده.
خط: این کلمه هم مثل شیر، معانی گوناگونی دارد و جز در رابطه با کارکرد آن در ساختار مشخص نمی‌شود، تا آنجا که می‌تواند شناسه گروه‌های تندرو و گروگان‌گیر هم باشد. (برای احتراز از دردسر، هیچ مثالی نمی‌زنیم!)
،: ویرگول
خاتمی: فردی آرام، ریلکس، خندان، باحال، بی‌آزار، PHهفت، کاملا مناسب برای استفاده در هر نوع پوستر انتخاباتی، آدمی برای شهر فردا. حمله‌اش از باد باشد دم‌به‌دم.
یا: ر.ک به یای قبلی.
احمدی‌نژاد: فردی متفکر، ملیح، اهل مشورت، با تأنی، با گذشت و صبور که رایحه خوش خدمت می‌دهد. معجزه هزاره سوم، توپ!
؟: علامت سوال. تنها علامت سجاوندی که چپ می‌زند و یادآور «داس» است.
!: علامت تعجب. وقتی یک نفر یک کار عجیب می کند و یا یه نامه شگفت‌آور می نویسد و یا حرف‌های عجیب و غریب می زند یا وعده‌های ناممکن می‌دهد یا ادعا می‌کند که گرانی نیست... این علامت به‌وجود می‌آید!
تو که کشتیش!
چند تن از مقامات امنیتی و دیپلمات‌های ایرانی که برای دیدار و گفت‌وگو با جلال طالبانی، رئیس‌جمهور عراق، به این کشور رفته بودند، توسط نیروهای آمریکایی دستگیر شدند. پس از این ماجرا، سخنگوی رئیس‌جمهور عراق خبر از «خشم و عصبانیت» طالبانی داد. در همین رابطه، اقدامات بالاترین مقام «اجرایی» کشور عراق در واکنش به این موضوع که احتمالا در آینده نزدیک منجر به آزاد شدن مقامات بازداشت‌شده خواهد شد، اعلام می‌شوند:
ـ اخم، سی ثانیه
ـ نچ‌نچ، چهار مرتبه
ـ خاراندن بناگوش، پانزده ثانیه
ـ قدم زدن در طول اتاق، سی فوت
ـ ضرب گرفتن انگشتان روی شیشه میز تحریر، 45 ثانیه
ـ دستور برای آوردن گل‌گاو‌زبان، دو مرتبه
ـ گزیدن لب پایینی به وسیله دندان‌های بالایی، دو مرتبه هر کدام به مدت پانزده ثانیه
ـ بغض، سه دقیقه
ـ پاک کردن قطره گوشه چشم با دستمال ابریشمی، یک بار
ـ لالا... تا حالا!
خاطرات...
