87/8/17
6:21 ع
من مشتاقم که جوانهاى ما قصهى جنگ تحمیلى
هشت ساله را بدانند که چه بود. این را بارها گفتهایم؛ افراد هم گفتهاند
و تشریح کردهاند؛ اما یک نگاه کلان به این هشت سال، با اطلاع از جزئیاتى
که وجود داشته است، خیلى براى برنامهریزى آیندهى جوان در روزگار ما مهم است.
خوشبختانه کتابهاى خوبى هم نوشته شده است. من با اینکه وقت زیادى ندارم،
بسیارى از کتابهائى را که در باب مسائل دفاع مقدس هست، نگاه میکنم؛ براى
خود من مفید است. این کتابها را بخوانید، بدانید، ببینید؛ شرح حال این
جوانهاى برجسته را بشناسید. تعدادى از این جوانهاى برجستهى میدان جنگ،
همان کسانى بودند که در روز سیزده آبان، آن حماسهى بزرگ را آفریدند، بعد
هم رفتند توى میدان جنگ. بسیارى از آنها امروز جزو چهرههاى ماندگارِ
واقعىِ تاریخ ما هستند. احساس مسئولیت، این است.
در جنگ هشت ساله
که در واقع همهى نیروهاى مسلط دنیاى آن روز - چه شوروىِ آن روز، چه
آمریکاى آن روز، چه فرانسهى آن روز، چه بلوک شرق اروپائى آن روز، چه
کشورهاى مرتجع منطقه - با هم همدست شده بودند و به رژیم بعثى پول و نیرو و
اطلاعات و سلاح تزریق میکردند، در مقابل کشور و ملتى قرار گرفتند که آنچه
داشت، عبارت بود از اراده و ایمان. سلاح نداشت، مهمات نداشت، اطلاعات کافى
و وافى نداشت؛ اما ایمان، آنها را مثل پولاد، مثل صخره استوار کرده بود.
این دو جناح متفاوت با هم مواجه شدند و این جناح بر آن جناح غلبه کرد.
یعنى نیروى ایمان ملت ایران بر آن نیروى عظیم و گسترده - که پول و اطلاعات
و سلاح و تجهیزات و همه چى در اختیار داشت - غالب و پیروز شد. این، احساس
مسئولیت بود.
قبل از ماجراى جنگ تحمیلى هم، در خود ماجراى انقلاب،
ارادهى جوانها، احساس مسئولیت جوانها، این معجزهى بزرگ تاریخى را
آفرید که سنگر و قلعهى مستحکم استکبار در این منطقه - یعنى رژیم پادشاهى
ایران - را همین دستهاى استوار و مؤمن فرو ریختند و یک نظام مردمى و
اسلامى بر پا کردند. احساس مسئولیت این است.
فرداى این کشور، فرداى این ملت، به احساس مسئولیت امروز شما نیازمند است.
احساس مسئولیت کنید که چه بشود؟ که خود را بسازید؛ از لحاظ علمى بسازید،
از لحاظ ایمان و تقوا بسازید، بصیرت خودتان را زیاد کنید، آگاهىهاى
خودتان را نسبت به امروز و دیروز و فردا افزایش بدهید. ده سال دیگر،
دوازده سال دیگر، همهى شما جمعیتى که اینجا هستید و نظائر شما در سرتاسر
کشور، جوانان تحصیلکردهاى هستند که وارد میدان عرصهى زندگى ملت ایران
خواهند شد و بسیارى از شماها مسئولیتهائى در اختیارتان خواهد بود. رؤساى
جمهور آینده، وزراى آینده، مدیران آینده و برجستگان گوناگون بخشهاى مختلف
آینده - آن کسانى که طراحند، برنامهریزند، متفکرند، تئوریسین ادارهى کشور هستند - از میان شماها پدید مىآیند؛ از میان شماها برمیخیزند.
این مدیران و این برنامهریزان، هم باید عالم باشند، هم به معناى حقیقى
کلمه باید متدین، پاکدامن و بصیر باشند. این نمیشود، مگر اینکه شما از
حالا خودتان را آماده کنید. این مطلب اول.
شما فرزندان منید
و آنچه را که انسان براى فرزند خود دوست میدارد، او بهترینهاست. و این،
بهترین است. باید خودتان را آماده کنید. این راهى که این ملت در پیش گرفته
است، راهى نیست که به این زودىها به پایان برسد؛ راه اعتلاى یک ملت است؛
راه جبران عقبافتادگىهاى یکى دو قرن اخیر است. حالا در نکتهى بعدى عرض
میکنم که این بسیار مهم است که شما امروز خودتان را آماده کنید براى فردا.